Pale betonowe, palowanie terenu

Nasza firma wykonuje pale betonowe, palowanie terenu

Po co wykonuje się palowanie terenu ?

Palowanie to jedna z grup robót fundamentowych polegająca na osadzaniu w gruncie przy użyciu odpowiednich technologii stałych pali.

Niekorzystne warunki gruntowo-wodne często komplikują budowę domu. Wyjściem z sytuacji okazało się zastąpienie fundamentów tradycyjnych palowaniem gruntu.

Fundamenty mają za zadanie przenoszenie ciężaru budynku na grunt. Gdy jego nośność jest mała lub grunt wręcz nienośny, niejednorodny lub odkształcalny, charakteryzuje się wysokim poziomem wód gruntowych bądź znajduje się na terenie o dużym spadku, posadowienie domu w tradycyjny sposób może okazać się technicznie niemożliwe lub utrudnione i bardzo kosztowne. W takiej sytuacji dobrym rozwiązaniem jest wykonanie palowania fundamentów. Dzięki zastosowanie takiej metody można wybudować dom na gruntach każdego rodzaju - nawet na torfach i namułach czy przy wysokiej wodzie gruntowej – unikając jednocześnie kosztownych zabiegów odwadniania.

Palowanie to rodzaj fundamentu głębokiego. Pale sięgają bowiem w głąb gruntu i przenoszą ciężar na bardziej wytrzymałe warstwy. W zabudowie jednorodzinnej obciążenia te nie są duże, dlatego do posadowienia domów stosuje się mikropale. Charakteryzują się one niewielkim przekrojem ( do 30 cm), ale wysoką w stosunku do średnicy nośnością.

Parametry dla palowania fundamentu (ich średnica głębokość osadzenia oraz rozstaw) powinny być dostosowane do warunków wodnych i gruntowych oraz do obciążeń budynku.

Długość mikropali użyta do palowania gruntu zależy przede wszystkim od tego na jakiej głębokości warstwa nośna gruntu. Palowanie może być w formie: formowane(betonowanie) w gruncie - ten rodzaj sprawdza się przede wszystkim na obszarach o wysokim poziomie wód gruntowych - lub mieć postać gotowych, prefabrykowanych elementów żelbetowych bądź stalowych, które wbija się, wwierca lub wciska w grunt.

O zastosowaniu metody palowania fundamentów powinien decydować projektant po uprzednim zapoznaniu się z wynikami badań geotechnicznych gruntu. Badania te są jednym z warunków uzyskania pozwolenia na budowę. Polegają na wykonaniu odwiertów, pobraniu próbek i przebadaniu gruntu w kilku miejscach działki. Palowanie gruntu powinno się zastosować pod wszystkimi narożnikami domu, a także pod połączeniem ścian nośnych oraz w określonych odstępach wzdłuż tych ścian. Zazwyczaj nie są wymagane w miejscach, w których będą działowe, chyba że projektant zdecyduje inaczej. Palowanie fundamentów wykonuje się także dla schodów wejściowych oraz tarasu. W miejscach narażonych na większe obciążenie - na przykład pod kominami lub stopami fundamentowymi - robi się z kolei zagęszczenie palowania gruntu. Po geodezyjnym wytyczeniu budynku i osi fundamentu przystępuje się do palikowania miejsca palowania zgodnie z wytycznymi zawartymi w projekcie.

Prace fundamentowe z zastosowaniem formy betonowej palowania gruntu polegają na wywierceniu odpowiedniej wielkości otworów, umieszczeniu w nich zawiesiny, np. iłowej która wzmocni ściany otworu i nie dopuści do ich rozmycia, a następnie na uzupełnieniu otworu zaczynem cementowym wtłaczanym pod ciśnieniem. Do wykonania odwiertów przystępuje się wówczas, gdy przygotowana jest wystarczająca ilość zaczynu cementowego, który będzie wtłoczony do otworu. Zaczyn robi się na miejscu budowy z cementu portlandzkiego. Wiercenie odbywa się bez wstrząsów, a tak zwany urobek wydobywa się wiertłem na zewnątrz.

Na niektórych gruntach trudnych, np. namułach konieczne jest wzmocnienie konstrukcji palowania. Służy do tego zbrojenie, które umieszcza się w otworze. Może być ono wykonane z prętów zbrojeniowych lub kształtowników stalowych, np. o profilu dwuteowym. Następnie otwór pod palowanie fundamentówuzupełnia się zaczynem.

Na koniec wszystkie elementy palowania gruntów łączy się, opierając na nich tak zwany oczep-wieniec żelbetowy, na którym dalej stawiane są dalej ściany i słupy.

Przybliżony koszt wykonania palowania można wycenić w przeliczeniu na powierzchnię budynku oraz na podstawie znajomości badań gruntu. Jest on uzależniony od liczby kominów czy narożników. Decydując się na taki fundament, należy się liczyć z wydatkiem rzędu kilku-kilkunastu tysięcy złotych (w zależności od rodzaju gruntu i powierzchni domu), ale i tak jest on bardziej ekonomiczny niż inne dostępne metody stosowane na gruntach trudnych, jak fundamenty na studniach czy wymiana gruntu.

W procesie palowania można wyróżnić fazy:

• wciskanie, wbijanie lub wkręcanie pala lub rury obsadowej i wiercenie otworu ,
• formowanie trzonu pala ,
• prace pomocnicze,

Zajmujemy się wbijaniem pali gotowych

• żelbetowych
• sprężonych
• stalowych o przekroju rurowym lub kombinowane
• drewnianych

Metody formowania pali w gruncie w rurach obsadowych

Metoda KPF (Franki)

• na dnie rury obsadowej tworzy się korek z betonu lub kruszywa i wbija się go przy użyciu młotów wciągarkowych, po wbiciu na żądaną głębokość formuje się trzon pala, jednocześnie wyciągając rurę obsadową i wbijąc " półsuchą " mieszankę betonową (pale dodatkowo można zbroić, nośność pali do 200 ton, długości do 25 m )

Metoda Vibro

• rury obsadowe zakończone butem stalowym lub żelbetowym, wbijane są w grunt przy użyciu kafarów z młotami, formowanie pala następuje w rurze obsadowej poprzez wprowadzanie porcjami mieszanki betonowej o konsystencji plastycznej i wyciąganie rury dodatkowo uderzanej młotem (długość pali do 20 m )

Metoda Alcom

• rura obsadowa jest odpowiednio zakończona u dołu stożkowym zgrubieniem z butem, wkręcana i jednocześnie wciskana siłą ok. 20 ton, mieszanka betonowa wprowadzana jest poprzez specjalny pojemnik na szczycie rury obsadowej a rura jest jednocześnie wykręcana i wyciągana z siłą ponad 40 ton

Metody formowania pali w gruncie w otworach wierconych

Metoda Wolfsholz

• rura obsadowa wprowadzana jest we wcześniej wykonany otwór wiertniczy wykonywany zazwyczaj ręcznie przy użyciu prostych narzędzi, przy formowaniu pala do rury obsadowej doprowadza się sprężone powietrze, które usuwa z otworu wodę gruntową a jednocześnie wciska płynny beton doprowadzany przez specjalny podajnik ( metoda ta stosowana jest w wyjątkowych sytuacjach - trudny dostęp, kiedy są niedopuszczalne wstrząsy, długość pali do 20 m

Metoda HW

• metoda podobna do technologii Wolfsholz, wiercenie otworów odbywa się przy użyciu wybieraków dłutowych, a zagłębianie rury dokonywane jest mechanicznie głowicą pokrętną

Metoda Benoto

• rura obsadowa pogrążana jest w grunt ruchem pokrętnym przy użyciu zestawu siłowników hydraulicznych, następnie wiercenie otworu następuje w zagłębionej rurze obsadowej przy zastosowaniu wybieraka dłutowego, formowanie pala następuje podczas wyciągania rury obsadowej - w zależności od tego czy w otworze jest woda, beton układany za pomocą rury kontraktorowej lub po prostu wrzucany do otworu

Metoda Salzgitter

• otwór wykonywany jst przy użyciu wierteł wprawianych w ruch obrotowy poprzez żerdź wiertniczą i stół obrotowy, dodatkowo układ pomp wysysa urobek przez otwór w żerdzi lub wytłacza poza żerdzią - betonowanie pala podobnie jak w metodzie Benoto

Metoda Icos-Weder

• otwór drążony jest w płuczce iłowej przy użyciu specjalnego chwytaka, formowanie pali następuje podobnie jak w metodzie Benoto i Salzgitter ( metoda stosowana do wykonywania głębokich lub obszernych palowań )